Ήλιος, γαλανός ουρανός, απαλό αεράκι…κι όλες οι αισθήσεις έτοιμες να υποδεχτούν την ομορφότερη εποχή του χρόνου!!
Η άνοιξη πήρε το όνομά της από μια σπάνια λέξη της αρχαίας ελληνικής, την “άνοιξιν”, η οποία με τη σειρά της ετυμολογείται από το ρήμα “ανοίγνυμι” ή “ανοίγω”. Βέβαια η αρχική ονομασία της εποχής ήταν “έαρ”, όμως με το πέρασμα των χρόνων και κυρίως κατά τη διάρκεια του Μεσαίωνα επικράτησε η λέξη “άνοιξη” . Μια λέξη που εκ πρώτης όψεως δηλώνει το “άνοιγμα” του καιρού μετά από έναν μουντό και κρύο χειμώνα. Τότε, λοιπόν, έρχεται χαρούμενη και φωτεινή η άνοιξη. Όλη η πλάση είναι ευδιάθετη και ζωηρή, από το πιο μικρό πλασματάκι ως το πιο μεγάλο, από το πιο μικρό λουλουδάκι ως το πελώριο δέντρο.
Έτσι κι εμείς. Θέλουμε να βρεθούμε στην αγκαλιά της φύσης, να βγούμε από τον ασφυκτικό και κλειστό χώρο του σπιτιού και να περπατήσουμε, να ηρεμήσουμε, να αναζωογονηθούμε, να θυμηθούμε εκείνη την εσωτερική γαλήνη και ανεμελιά που λησμονήσαμε .
Ακόμα και μια βόλτα στο πολύβουο κέντρο της πόλης μας δίνει αυτή την αίσθηση, μια και δε λείπουν (ευτυχώς!) οι αμυγδαλιές, τα ψηλά δέντρα αλλά και τα λουλούδια.
Ας χαρούμε λοιπόν αυτό το σαββατοκύριακο την ευκαιρία που μας δίνεται. Ας απολαύσουμε την φύση με τους αγαπημένους μας. Ας ξεχάσουμε τους μύριους προβληματισμούς μας και ας υποδεχτούμε την άνοιξη!!
Και για να συνδυάσουμε την ανανέωση της φύσης με τη σημερινή Παγκόσμια ημέρα της ποίησης...
Άνοιξη - Κώστας Καρυωτάκης
“Έφτασ’ η ώρια Άνοιξη -το λεν τα χελιδόνια-
κι ο σκυθρωπός Χειμώνας εκίνησε να φύγει·
του στέλνει κείνη λούλουδα, αυτός της ρίχνει χιόνια,
και με τ’ αθώο γέλιο της τα δάκρυά του σμίγει.
Στο γαλανό παλάτι του ο Φοίβος τριγυρίζει
και, χύνοντας, αφόβιστα ολόχρυσες αχτίδες,
σ’ ό,τι στο δρόμο του βρεθεί το χρώμα του χαρίζει
κι αφήνει πίσω του χαρά και άσβεστες ελπίδες.
Τα δέντρα πρασινίσανε και γιόμισαν λουλούδια·
του πιστικού ακούγεται η γέρικη φλογέρα
να σιγολέει άφταστα κάθε πρωί τραγούδια,
και τα πουλιά να κελαηδούν τον ύμνο τους στη μέρα.” […] 
3 σχόλια:
Ανοιξη, μηνας την εμπνευσης και για το ποιητη και για την αρθρογραφο!! Ευχαριστουμε για τις ομορφες φωτογραφιες!
Άνοιξη, η ομορφότερη εποχή του χρόνου!! Ας μας δείξει απλόχερα την ομορφιά της. Την έχουμε όλοι ανάγκη...
Καταρχάς να σε συγχαρώ για τις υπέροχες φωτογραφίες που ανάρτησες!! Παρόλο που ήμαστε 3 μέρες μετά την παγκόσμια ημέρα της ποίησης ( δεν πιστεύω ότι χρειάζεται, βεβαίως, ειδική μέρα για να γίνεται αναφορά σε όλους αυτούς τους υπέροχους συγγραφείς και ποιητές!!) θα απαντήσω αυτή τη φορά όχι με δικό μου σχόλιο αλλά με ένα ποίημα του Γ. Βιζυηνού, ο οποίος βασισμένος στον αντιφατικό χαρακτήρα του Μαρτίου, έγραψε ένα μικρό παραμύθι, το οποίο διηγήθηκε με στίχους…
Ο ΜΑΡΤΗΣ
Ο Μάρτης βάλλει τ' Απριλιού τα γλαμπυρά φορέματα,
και καταβαίν' απ' τ' αψηλά με των βουνών τα ρέματα,
κι αυτού που είν' οι κάμποι
φωτοβολά και λάμπει.
Στο σπιτικό τους τα δενδρά ριγούν και συμμαζεύονται,
τ' άνθη στους κόρφους των βαθιά κοιμούνται κι ονειρεύονται,
και τα λουλούδια 'κόμα
δεν βγήκαν απ' το χώμα.
- Δενδρά, ο Μάρτης τα λαλεί, για αφήστε τα καμώματα!
Άνθη, τα μάτια ανοίξετε και βγείτ' από τα στρώματα!
Να ιδείτε τι σας φέρει
το μαγικό μου χέρι!
Εγώ μ' ο μήνας, που γυρνά σε κάθε χρόνου κύλιμα,
και φέρει μόσχους και θωριές εις τ' άνθη μ' ένα φίλημα,
και φέρ' εις κάθε κόρη
ένα καλό αγόρι.
Τ' ακούνε τ' άνθη και κοτούν κι ανοίγουν τα χειλάκια τους•
και μισανοίγουν τα δενδρά τα πράσινα ματάκια τους•
τα ρόδα που κοιτάζουν
φθονούν κι αυτά και σχάζουν.
- Καλό στον εύμορφο το νιό, που ψες τον ονειρεύθηκα,
που στο γλυκό μου τ' όνειρο είδα πως τον πανδρεύθηκα!
Σαν τι καλά με φέρει
το γκαρδιακό μου ταίρι;
Της φέρνει στρώμ' απ' το Χιονιά κι απ' το Βοριά παπλώματα•
τη νύχτα κάμνουν τη χαρά, και πα στα ξημερώματα
της αγκαλιάς του η πάχνη
την εύμορφην αδράχνει!
Της κάμνει σάβανο χλωμό το νυμφικό της φόρεμα•
της βάνει μοιρολογητή ένα ψυχρό θολόρεμα•
κ' εκείνο κλαί' και σκάφτει,
και ρίχνει και την θάφτει.
να έχουμε όλοι μια υπέροχη εβδομάδα......με ακόμη περισσότερες ευχάριστες αναρτήσεις......!!!
Δημοσίευση σχολίου
Αφήστε μας το σχόλιο σας...