Ψάχνοντας, λοιπόν, στο διαδίκτυο βρήκα μια πολύ ωραία συνταγή για παντεσπάνι...
Το παντεσπάνι ειναι το βασικό τους συστατικό, το δομικό υλικό της τούρτας. Η λέξη παντεσπάνι προέρχεται από την ιταλική λέξη ‘’Pane di Spagna’’ που σημαίνει ψωμί της Ισπανίας ενώ ανάλογα με το τύπο τους ονομάζονται Ζενούζ-μπισκουι κ.λ.π. Είναι μια ζύμη πολύ αφράτη με λεπτή κυψέλωση και πολύ ικανοποιητική ελαστικότητα. Αφού ψηθεί και κρυώσει χρησιμοποιείται σε τούρτες και πάστες, αφού κοπεί σε λεπτές φέτες. Συνήθως το σιροπιάζουμε ελαφρά αλλά σε μικρές παρασκευές δεν κρίνεται αναγκαίο. Σκοπός του παντεσπανιού είναι να δέσει τα επιμέρους συστατικά του γλυκού μεταξύ τους και συμβάλει στη σταθερότητα της δομής του. Προσθέτει γεύση και σώμα στο γλυκό και δείχνει μαζί με τα αλλά συστατικά του γλυκού σε αυτόν που το δοκιμάζει όμορφες χρωματικές αλλαγές όταν αυτό κοπεί.
Σίγουρα όλοι ξέρουμε τη γνωστή πλέον δήλωση που προέτρεπε τους φτωχούς της Γαλλίας να φάνε παντεσπάνι, αφού δεν είχαν ψωμί. Φράση που έχει αποδοθεί στη Βασίλισσα της Γαλλίας και σύζυγο του Λουδοβίκου 16ου, Μαρία Αντουανέτα....
Οι ιστορικοί όμως ισχυρίζονται ότι θα ήταν αρκετά δύσκολο η δήλωση να ανήκει πράγματι σε εκείνη, καθώς γράφτηκε για πρώτη φορά το 1765, στο βιβλίο του Ζαν Ζακ Ρουσώ, «Απολογίες». Η Μαρία Αντουανέτα γεννήθηκε στις 2 Νοεμβρίου του 1755, που σημαίνει ότι όταν έγραψε ο Ρουσώ το βιβλίο, η μελλόντικη βασίλισσα ήταν μόλις εννέα ετών και δεν είχε επισκεφτεί ούτε μία φορά τη Γαλλία.
Ο πρώτος που κατηγόρησε τη Μαρία Αντουανέτα για την παραπάνω δήλωση, ήταν ο δημοσιογράφος Αλφόνς Καρ, τον Μάρτιο του 1843. Η φήμη επικράτησε εύκολα, εξαιτίας του μίσους που έτρεφε ο πεινασμένος λαός της Γαλλίας για τη σπάταλη βασίλισσα.
Ορισμένοι ιστορικοί υποστηρίζουν ότι η έκφραση ήταν δημιούργημα της φαντασίας του Ρουσώ. Άλλοι πιστεύουν ότι η δήλωση ανήκει στην Μαρία Τερέζα, τη σύζυγο του Βασιλιά Λουδοβίκου 14ου, που έζησε έναν αιώνα πριν από τη Γαλλική Επανάσταση. Παρόμοια έκφραση υπάρχει και στην κινέζικη παράδοση, η οποία αποδίδεται στον Αυτοκράτορα Χούι. Έζησε τον 4ο μ.Χ. αιώνα και όταν του είπαν ότι ο λαός δεν είχε ρύζι να φάει, ο αυτοκράτορας απάντησε: «Γιατί δεν τρώνε κρέας;»
Έτσι λοιπόν μετα απο αυτές τις αναζητήσεις αποφάσισα να κάνω επιτέλους την πρώτη μου τούρτα με ένα πολυ ιδιαίτερο παντεσπάνι!! Μπέρδεψα 3 συνταγες και ιδού το αποτέλεσμα.
Παντεσπάνι με κακάο, κρέμα ζαχαροπλαστικης στη μέση και από πάνω κλασική αφράτη σαντιγύ (για την προέλευση της σαντιγύ... με άλλη ευκαιρία...!!).
Για το παντεσπάνι
1 φλυτζάνα κακάο
2 φλυτζάνες αλεύρι για όλες τις χρήσεις
1 1/2 φλυτζάνα ζάχαρη
2 κ.γ.σόδα
1 κ.γ.μπέικιν πάουντερ
1 κ.γ. αλάτι
2 βανίλιες
2 αυγά
1 φλυτζάνα αριάνι με μια κουταλιά λευκό ξύδι (αφήστε το για 5 λεπτά!)
1 φλυτζάνα ζεστό νερό
1/2 φλυτζάνα λιωμένο ΒΙΤΑΜ
Για την κρέμα ζαχαροπλαστικής
2 1/2 φλυτζάνες γάλα
1 φλυτζάνα ζάχαρη
6 κ. σ. αλεύρι
2 κ. σ. corn flour
6 κ. σ. αλεύρι
2 κ. σ. corn flour
1 κ. σ. βιτάμ (πλακάκι)
2 κρόκους (στο τέλος)
Για την επικάλυψη
1 μόρφατ
1 φλυτζάνα άχνη
1 βανίλια
Φτιάχνουμε πρώτα το παντεσπάνι. Χτυπάμε στο μίξερ ζάχαρη και βιτάμ και σιγά σιγά προσθέτουμε εναλλάξ υγρό υλικό και στερεό. Το μείγμα θα είναι κάπως υγρό. Το βαζουμε σε ταψάκι στρόγγυλο και ψήνουμε στους 190 βαθμούς C για 40 λεπτά. Αφού κρυώσει το κόβουμε σε 2 μέρη. Στη συνέχεια φτιάχνουμε την κρέμα ζαχαροπλαστικής. Σε ένα κατσαρολάκι ζεσταίνουμε 1 1/2 φλυτζάνα γάλα και τη ζάχαρη. Στην 1 φλυτζάνα γάλα που κρατήσαμε ανακατεύουμε το corn flour και το αλεύρι πολύ καλά, ώστε να μην έχει σβόλους. Το ρίχνουμε και αυτό στο κατσαρολάκι. Ανακατεύουμε μέχρι να έχει βελούδινη υφή. Το κατεβάζουμε από τη φωτιά και το βάζουμε σε ένα άλλο σκεύος. Έπειτα προσθέτουμε το βιτάμ. Το αφήνουμε για 1 ώρα περίπου να κρυώσει και στη συνέχεια βάζουμε μια μικρή ποσότητα από την κρέμα μας μέσα στο σκεύος που κρατήσαμε τους κρόκους με προσοχή (πρέπει να είναι κρύα η κρέμα!!!) Και ανακατεύουμε και πάλι...
Και τέλος χτυπάμε στο μίξερ για 5 λεπτά τα υλικά της σαντιγύ...
Και μετά έρχεται η δημιουργική φάση!! Βάζουμε μία στρώση κρέμας μεταξύ των δύο παντεσπανιών και από πάνω τη σαντυγύ. Και διακοσμούμε όπως θέλουμε!!!
Και εις ανώτερα λοιπόν.
