Τα πιο πετυχημένα πασχαλινά τσουρέκια…!

Πραγματικά!! Όταν το σπίτι μυρίζει γλυκά είναι το κάτι άλλο!!! Και μάλιστα όταν μοσχοβολάει τσουρέκι...είναι τέλεια!! Χθες λοιπόν επιδοθήκαμε στην παρασκευή τσουρεκιών!!

Χρόνια τώρα κάθε Μ. Δευτέρα τρεις γενιές γυναικών φτιάχνουμε τα παραδοσιακά μας τσουρέκια. Η γιαγιά, η κόρη κι εγγονή...! Υπέροχη συνήθεια και σίγουρα...ανεκτίμητη!! Όσες δουλειές κι αν έχουμε, όσο κουρασμένες κι αν είμαστε το ραντεβού ειναι αδιαπραγμάτευτο!!

Πρωί πρωί λοιπόν ξεκίνησε το μέτρημα. Μπαχαρικά, σκληρό αλεύρι, αυγά, βούτυρο, ζάχαρη. Διαφωνίες, συζητήσεις, γέλια... Και αφού ολα ζυγιστούν έρχεται η ώρα του ζυμώματος στην παραδοσιακή και παλιά σκάφη της γιαγιάς. Κουραστικότατη διαδικασία αλλά βασική για το υπέροχο αποτέλεσμα. Και μετά... ζέστη, "φάσκιωμα" της σκάφης με τη ζύμη και φούσκωμα...φούσκωμα... Αναμονή. Ξανά γέλια, συζητήσεις, ιστορίες.  Ώσπου η ζύμη τετραπλασιάζεται και σχεδόν ξεχειλίζει. Τότε δίνεται το έναυσμα για το πλάσιμο σε πλεξούδες... Εκεί αναλαμβάνει η επόμενη γενιά... Η κόρη... Είναι δύσκολη διαδικασία. Θέλει μέθοδο και υπομονή. 

Νηστίσιμα μηλοπιτάκια

Μια μέρα ακόμα κι έφτασε η Μεγάλη Εβδομάδα… Οι προετοιμασίες έχουν ξεκινήσει. Το μενού για τις γιορτινές μέρες ετοιμάζεται και τα γλυκά φτιάχνονται… Μια εβδομάδα έμεινε ακόμα για την Κυριακή του Πάσχα. 

Μέχρι τότε όμως ας αρκεστούμε σε ένα ελαφρύ και νόστιμο γλυκό με ελάχιστη ζάχαρη (για όσους την αποφεύγουν). Τα νηστίσιμα και τραγανά μηλοπιτάκια. Μικρά αλλά τόσο εύγευστα!! Αξίζει να τα δοκιμάσετε… 

mmmm...Pizza!!!

Pizza. Ένα από τα πιο κλασικά και αναγνωρίσιμα εδέσματα. Την έχουμε συνδέσει με την Ιταλία και δικαίως, αλλά η αλήθεια είναι ότι Έλληνες, Αιγύπτιοι και Βαβυλώνιοι έθεσαν τις βάσεις της.  

Πάντως, για πρώτη φορά σε γραπτή μορφή, εμφανίστηκε το 1000 μ.Χ., με τη μορφή  της λέξης σε ναπολιτάνικη διάλεκτο picea ή piza, και πιθανότατα αναφερόταν στον τρόπο που η  καυτή πίτα βγαίνει από τον φούρνο. Μέχρι τον 16ο αιώνα η ντομάτα ήταν άγνωστη στην Ιταλία και η πίτσα δεν περιείχε σάλτσα. Επίσης, το δεύτερο βασικό συστατικό της σημερινής πίτσας, η μοτσαρέλα, εμφανίστηκε στην ιταλική κουζίνα μόλις τον 19ο αιώνα!

Η πρώτη “μοντέρνα”, λοιπόν, πίτσα αποδίδεται στον φούρναρη Raffaele Exposito από την Νάπολη. Το 1889 το “Esposito of Pizzeria di Pietro” (το οποίο υπάρχει ακόμα με την ονομασία “Pizzeria Brandi”) έφτιαξε μια πίτσα ειδικά για την επίσκεψη του Ιταλού βασιλιά Umberto I και την βασίλισσας… Μargherita.  Τότε, λοιπόν, κάνοντας μια παραλλαγή της κλασικής πίτσας alla marinara πρόσθεσαν μοτσαρέλα και βασιλικό δίνοντάς της έναν “πατριωτικό” χαρακτήρα. Γιατί; Γιατί τα χρώματα της Ιταλικής σημαίας - πράσινο, άσπρο, κόκκινο - αντικατοπτριζόταν στα βασικά υλικά της - βασιλικός, μοτσαρέλα, ντομάτα. Και προς τιμήν της βασίλισσας, η οποία ενθουσιάστηκε με το αποτέλεσμα, έλαβε το όνομά της… 

Η ζύμη, λοιπόν, πρέπει να είναι τραγανή και λεπτή. Να μην μας φουσκώνει και να την απολαμβάνουμε ευχάριστα. 

Πειραματίστηκα, έψαξα, δοκίμασα και τελικά βρήκα την τέλεια ζύμη!!