Όταν το παρελθόν...συγκινεί ευχάριστα!

Τους υδροχόους λένε ότι τους χαρακτηρίζει το αλτρουιστικό πνεύμα. Πάντα θέλουν να βοηθούν τους συνανθρώπους τους... 

5 Ιουνίου είναι η παγκόσμια μέρα του περιβάλλοντος. Σε μια προσπαθεια λοιπόν να στηρίξω την ανακύκλωση  του χορευτικού ομίλου της πόλης έκανα φύλλο και φτερό δύο αποθήκες και ένα πατάρι.

'Ολα μου τα σχολικά χρόνια ήταν στοιβαγμένα σε κούτες και σακούλες αλλά και κάτω από πολύ σκόνη!! Χρειάστηκα 3 ώρες για να γεμίσω 9 τεράστιες σακούλες με βιβλία παλιά - ακόμα και βιβλία της μαμάς μου όταν πήγαινε στο Δημοτικο!!! Φυσικά κράτησα και αρκετά ως ενθύμιο... 

Και κάπως έτσι εντόπισα δύο παλιές αλλά τόσο αγαπημένες συλλογές μου. Χαρτοπετσέτες και κόλλες - αυτές τις αρωματισμένες και ρομαντικές λεπτές κόλλες αλληλογραφίας ή όπως αλλιώς το λένε... Πωπωωωω...! Χρονια πίσω!! Ειδικά οι κόλλες... Η μυρωδιά παραμένει ίδια. Όλως παραδόξως δεν έφυγε! Φάκελοι με παραστάσεις (ασορτί με τις κόλλες), σκληρά εξώφυλλα, μικρά χαρτάκια με παραστάσεις ξαφνικα ξεπήδησαν από το κιβώτιο... και με ταξίδεψαν στην δεκαετία του '90. Τότε που με τις φίλες μου αντάλλασσαμε τις κόλλες... Σου δίνω αυτη.. Δώσε μου εκείνη... Όχι; Ε τότε σου δίνω και κάτι ακόμα... Πόσες διαπραγματεύσεις και επιχειρήματα για να αποκτήσω την πολυπόθητη κόλλα αλληλογραφίας.

Η συλλογή μου αποτελείται απο 18 εξώφυλλα, 41 κόλλες αλληλογραφίας, 36 κόλλες με τον φάκελο τους και 52 μικρά χαρτάκια. Πόση υπερηφάνια!!!

Πωπωωω αναμνήσεις!!

Ριγκατόνι αλά τραπάνι

Η αλήθεια είναι ότι πριν απο λίγο καιρό δεν ευχαριστιόμουν την παραμονή μου στον χώρο της κουζίνας. Δεν είχα διάθεση αλλά πάντα μαγείρευα διαφορετικά πιάτα απο τα ήδη τετριμμένα. Ήταν τότε που “συνάντησα” τον…Τζέιμι Όλιβερ. Ενθουσιάστηκα!! Για ενα χρονικό διάστημα μαγείρευα μόνο τις συνταγές του. Δυσκολευόμουν βέβαια λίγο με τα υλικά του, μια και δεν είχα συνήθησει να τα βρίσκω με ευκολία στα markets. Μετά χαθήκαμε… Και τελευταία ξανά μπήκε στην κουζίνα μου. Αγόρασα και ένα βιβλίο του το οποίο βέβαια περιέχει συνταγες που είχα ήδη παρακολουθήσει στην τηλεόραση. 

Και έτσι μοιραία ήρθε μια συνταγή που παντα προσπερνούσα μια και ένα από τα υλικά δεν υπήρχε ποτέ στο ψυγείο μου. Αντσούγιες…

Κι όμως απογείωσαν την γεύση... Ιδού η συνταγή…

500 γρ. ριγκατόνι

40 γρ. τυρί παρμεζάνα

100 γρ. ολόκληρα ζεματισμένα αμύγδαλα

2 σκελίδες σκόρδο

λίγο μπούκοβο ή 1 φρέσκο τσίλι

2 ματσάκια φρέσκο βασιλικό

4-6 φιλέτα αντσούγιας σε λάδι

450 γρ. ντοματίνια

Το...πράσινο μπαλκόνι!

  

Καλησπέρα!! Επιστροφή μετά από πολλές μέρες αλλά... ας όψονται οι εξετάσεις... Όπως και να ‘χει το καλοκαιράκι ειναι προ των πυλών και εγώ αξιώθηκα επιτέλους να συμμαζέψω λιγο το μικρό μου μπαλκόνι.

Το σπίτι μας μπορεί να χαρακτηριστεί και σπίτι των ανέμων. Δίπλα ακριβώς κυλάει το ποτάμι της πόλης με το βουνό να ξεπροβάλει. Έτσι όλο τον χειμώνα ο αέρας έφερνε καθημερινά φύλλα και χώμα... Όσο και να το καθάριζα την επόμενη μέρα το έβρισκα και πάλι άνω κάτω.

Είχαμε ανάγκη λοιπόν (και το μπαλκόνι και εγώ) μια ολική μεταμόρφωση. 

Πρώτο βήμα: βάψιμο ενός ξύλινου επίπλου για τις γλάστρες. 

Αυτό το όμορφο επιπλάκι λοιπόν, υπάρχει στο μπαλκόνι μας τουλάχιστον 3 χρόνια. Οι καιρικές συνθήκες το έφθηραν και άρχισε να φεύγει το χρώμα του. Οπότε ήταν απαραίτητο να το βάψω… Χρονοβόρα διαδικασία αλλά τελικά έγινε όμορφο - πολύ καλυτερο από ό, τι θα περίμενα. 

Πλέον έχει πάρει τη θέση που του αρμόζει ..! 

Δεύτερο βήμα: αγορά λουλουδιών! Το καλυτερο μου!! Διμορφοθήκες, γιασεμί, φράουλες, ελιές, γαρυφαλλιές (πολλές!!), λεπτόσπερμα, πυξάρι και μυρωδικά (βασιλικός, μέντα, δυόσμος) έπρεπε να μεταφυτευτούν και να μπουν σε μεγαλύτερες γλάστρες. Η διαδικασία κουραστική και “βρώμικη”. Το μπαλκόνι γέμισε χώματα γλάστρες και φύλλα.